خبرها حاکی از آن است که پروژهی استقرار دیتاسنتر مایکروسافت در دریا برای نزدیکتر کردن سرورهای ابری به مردم وارد مرحله جدیدی شده است. شرکت مایکروسافت یک ابر دیتاسنتر ۴۰ فوتی را با کمک مرکز انرژی دریایی اروپا در جزایر اورکنی (شمال اسکاتلند) در کف دریا قرار داده است. البته این مکان نسبتا دور از محل زندگی مردم است، اما شرکت مایکروسافت پس از فاز دوم تحقیقات مرکز دادههای اطلاعاتی(پروژهی ناتیک)، قرار است سرورهای ابری خود را به جایی که مردم در آن زندگی میکنند، نزدیکتر کند.
بر اساس گزارشات گروه نیروی دریایی سیستم دفاعی دریایی فرانسه که ابر دیتاسنتر مایکروسافت را ساخته است، دیتاسنترها دارای ظرفیت ۱۲ رک حاوی ۸۶۴ سرور با سیستم خنککننده هستند. این ابر دیتاسنتر پس از مونتاژ توسط کامیون به اسکاتلند منتقل شد و از آنجا با دقت به عمق ۱۱۷ فوت (۳۵.۶ متر) تا یک تخته سنگی در بستر دریا فرو برده شد. این ابر دیتاسنتر به وسیلهی کابل به شبکه برق جزایر اورکنی وصل میشود که ۱۰۰ درصد انرژی باد و انرژی خورشیدی را برای حدود ۱۰۰۰۰ نفر تامین میکند. خود دیتاسنترها به یک چهارم مگاوات برق نیاز دارند.
از آنجاییکه نیمی از جمعیت جهان در فاصلهی ۱۲۰ مایلی ساحلها زندگی میکنند، شاید دیتاسنترهای ساحلی بتوانند یک روش موثر جهت افزایش سرعت دسترسی کاربران به سرویسهای کاربردی باشند. قبلاً مایکروسافت یک دیتاسنتر ۳۰ فوتی نسبتاً کوچکتر را از ساحل کالیفرنیا در سال ۲۰۱۶ به دریا انداخت تا آزمایش کند که آیا میتواند سرویسهای مایکروسافت آژور(microsoft Azure) را از بستر دریا اجرا کند یا خیر؟
مایکروسافت این ابر دیتاسنتر را برای کار مداوم بدون نیاز به تعمیر تا پنج سال طراحی کرده است. این مقدار کمتر از زمانی است که سرورهای داخلی ازکارافتاده میشوند. این دیتاسنترهای زیردریایی میتوانند زمان راهاندازی را از دو سال تا ۹۰ روز کاهش دهند.
همانطور که اخیراً مهندسان پروژهی ناتیک در یک مقاله در ژورنالهای IEEE بیان کردند، مزیت زمان کمتر راهاندازی دیتاسنتر این است که مایکروسافت میتواند به جای صرف وقت در مورد مسئلهی پیشبینی تقاضای آینده، زمان خود را بر افزایش ظرفیت متمرکز کند.همچنین مهندسین میتوانند زمان استقرار و اضافه کردن مجموعهای از دیتاسنترهای زیردریایی (هر یک با چندین هزار سرور) را به هنگام نیاز پیشبینی کنند.
تیم پروژهی ناتیک همچنین دربارهی سیستم خنککننده ابر دیتاسنتر توضیح داد که چگونه از آب اقیانوس برای خنک کردن مایعات در داخل سیستم استفاده میکند. آنها اظهار کردند که فضای داخل مرکز دادهها متشکل از رکهای کامپیوتری استاندارد متصل به مبدلهای حرارتی است که گرما را از هوا به مایع و به احتمال زیاد آب منتقل میکنند. این مایع سپس به مبدلهای حرارتی در خارج از ابر دیتاسنتر پمپ میشود که به نوبهی خود گرما را به اقیانوس اطراف انتقال میدهد. سپس مایع خنک به مبدلهای حرارتی داخلی برمیگردد تا چرخه را تکرار کنند.
سینداد یعنی هدیهی سیمرغ، یا فرزند سیمرغ؛ به عبارتی یعنی خود سیمرغ، با همه ی شگفتی هایش، اما جوانتر و سرزنده تر. و این چیزی است که ما سعی می کنیم در سینداد باشیم. از سال ۱۳۸۵ دانش مان را به صورت خدماتی در حوزه ی هاستینگ، شبکه و تولید نرم افزار در اختیار مشتریان مان قرار داده ایم و به این افتخار می کنیم که تک تک آنها تا به امروز همراه ما مانده اند. باور داریم که سینداد صرفاً یک شرکت نیست، بلکه نوعی باور است به ارائه ی شگفت انگیز از هر چیز.